هبه الفقیر... هنرمند یمنی که غیرممکن ها را فتح می کند و با پاهایش نقاشی می کشد

صنعا - سبأ

در روزگاری که بسیاری از جوانان در ابداع و جعل دلایل و توجیهاتی برای شکست و ناتوانی خود در رسیدن به جاه طلبی ها یا رسیدن به رویاهای خود خلاق هستند، هنرمند تجسمی یمنی هبه الفقیر دقیقاً خلاف این را ثابت می کند.

هبه الفقیر اگرچه در یک حادثه الکتریکی که در کودکی با آن مواجه شد دستان خود را از دست داد، اما تسلیم عواقب آن تصادف نشد و شروع به چالش با مشکلات کرد و یاد گرفت که با پاهایش نقاشی بکشد. برای اثبات اینکه داشتن عزم، اراده، پشتکار، چالش و عشق، همگی دلایلی هستند که می‌توانند به شما قدرت کافی برای غلبه بر ناامیدی و ذوب کردن غیرممکن‌ها را بدهند، مهم نیست چقدر بزرگ است.

در گالری هنرهای زیبای صنعا، خبرگزاری یمن (سبا) با هنرمند نوظهور هبه احمد الفقیر 25 ساله از استان البیضاء دیدار کرد. در حالی که او در کنار نقاشی هایش ایستاده بود که مملو از پیشنهادات و عبارات زیادی بود.

برای هبه نقاشی راهی برای بیان افکار، احساسات و ایده هایی است که در تخیل او جریان دارد و دیدگاه عمیق او را نسبت به واقعیت و مسائل پیرامون منعکس می کند.

هبه به ترسیم شخصیت ها یا آنچه به عنوان پرتره شناخته می شود علاقه مند است، در حالی که مسئله فلسطین یکی از برجسته ترین موضوعاتی است که او روی آن کار می کند و فضای زیادی در ذهنش اشغال می کند. این یکی از شرافتمندانه ترین و عادلانه ترین دلایل بشردوستانه در زمان سکوت، تسلیم، تبانی و توطئه، اگر نگوییم عادلانه ترین، تلقی می شود.

هبه بر این باور است که کار او همچنان متنوع است و آینده هنری او پر از پرداختن به بسیاری از مسائل حساس است. با این حال، مسئله فلسطین امروز یک مسئله محوری است و هنر، زبانی جهانی و وسیله ای برای بیان قتل عام ها و وحشت هایی است که مردم فلسطین در معرض آن هستند . همچنین به سرعت گسترش می یابد، و هر چیزی که مربوط به جنگ ناعادلانه در غزه است بر اکثر نشریات تسلط دارد، حتی اگر برخی از ویدئوها مسدود یا ممنوع شوند، نقاشی ها با موفقیت این ممنوعیت را شکستند.

از آنجایی که هنر بیانگر هنرمند و جامعه ای است که او نمایندگی می کند، آینه آنچه در ذهن مردم می گذرد است و بنابراین علاقه به موضوع، بازتاب علاقه مردمی و اجتماعی به آن است. برای هبه نمی توان رنگ مورد علاقه خود را مشخص کرد و به طور کلی همه رنگ ها مهم هستند و هر نقاشی رنگ های خود را دارد و هر رنگی به قول خودش مزایای خود را دارد. با این حال، او رنگ‌های مشکی و سبز را ترجیح می‌دهد که بیانگر اعتماد، سخاوت و عشق به کمک به دیگران است.

هبه دلیل از دست دادن بازوهایش را ناشی از تصادف برقی می‌گوید که در جوانی دچار آن شده است. اما این اتفاق مانع از آن نشد که علیرغم عدم حمایت مقامات ذیصلاح، اعم از مادی یا معنوی، به پیشرفت خود و انجام سرگرمی های خود ادامه دهد تا بتواند خلاقیت بیشتری را به او و دیگران ارائه دهد. با ابراز امیدواری از توجه لازم به سازندگان از سوی دست اندرکاران است.

هبه به مادرش به خاطر ادامه نقاشی، تشویق او به آموزش و ادامه رشد مهارت ها و توانایی هایش اعتبار می دهد. که مطمئن می شود در تمام رویدادهایی که در آن شرکت می کند با او باشد و سپس برادرانش محمد و سامی که از او حمایت مادی و معنوی می کنند. علاوه بر عمویش عبدالسلام که همیشه او را تشویق و تشویق می کند تا استعدادش را ادامه دهد.

هبه اعتراف می کند که او اغلب مراحل ناامیدی را پشت سر گذاشته است، "مخصوصاً وقتی می بینید که در کشور ما تشویق یا علاقه کافی به هنر مانند خارج از کشور وجود ندارد." با این حال، هبا تسلیم ناامیدی نشد و گفت: «من خودم را تشویق می‌کردم و می‌گفتم: «مطمئناً روزی می‌رسد که ثمره زحماتم را درو می‌کنم و هنرم را به جهانیان منتقل می‌کنم».

هبه در مورد محدودیت های جاه طلبی اش می افزاید: «جاه طلبی من حد و مرزی ندارد، به دنبال حرفه ای شدن و یادگیری مهارت های مختلف هنری مانند طراحی روی شیشه، پارچه و... هستم و به سطح بین المللی برسم. و نماینده دختر مبارز و جاه طلب یمنی هستم.»

برای هبه، هیچ نقاشی بهتر از دیگری نیست، زیرا هر نقاشی جنبه خاص خود را دارد، هر نقاشی داستان، احساس یا ایده خاصی را بیان می کند.

ایشان در مورد نفوذ و تقلید و پیروی می فرمایند: من از رسول خدا صلی الله علیه و آله پیروی می کنم. تقلید اساس هدایت است، اما من به عنوان یک فرد حاضر در حال حاضر تحت تأثیر شخص خاصی نیستم، آنقدر که برای خودم و جامعه چالش دارد. می خواهم به جامعه ثابت کنم که قدرت از توانایی جسمانی ناشی نمی شود، بلکه از اراده تسلیم ناپذیر ناشی می شود.

در مورد زیباترین اثر هنری که من نقاشی کردم، درباره زنان و کودکان غزه است، مانند دیگر هنرمندان تجسمی، او هنوز آرزو دارد که یک چهره تأثیرگذار و نماینده یمن در بسیاری از مجامع نقاشی باشد، و آرزوی خود را برای به دست آوردن یک فرصت حمایتی جدی برای مطالعه هنر نقاشی پنهان نمی کند.