صنعا - سبا: عبدالعزیز الحزی
جنایتکار جنگی بنیامین نتانیاهو و دولت راست افراطی او به دنبال تحمیل آوارگی اجباری بر فلسطینیان در نوار غزه و کرانه باختری به عنوان یک واقعیت انجام شده و اجرای طرح هایی برای الحاق و گسترش شهرک سازی و جنگ نابودی و پاکسازی قومی در منطقه هستند. نوار غزه و کرانه باختری را اشغال کرده است، در حالی که مردم فلسطین به طور فزاینده ای به سرزمین خود و حق تعیین سرنوشت خود می چسبند.
مشخص است که آوارگی اجباری عبارت است از بیرون راندن دائم یا موقت مردم از سرزمین هایشان بر خلاف میل آنها بدون اینکه حمایت قانونی یا وسایل دیگر برای آنها فراهم شود و طبق آنچه در اساسنامه بشردوستانه رم آمده است در زمره جنایات جنگی و نسل کشی قرار می گیرد. دادگاه کیفری بین المللی، و جابجایی اجباری یا مستقیماً از طریق استفاده از زور و یا به طور غیرمستقیم از طریق جابجایی از طریق فشار، ارعاب و آزار و اذیت است.
فلسطینی‌ها در سرزمین‌های اشغالی به مدت 75 سال مورد آوارگی اجباری قرار گرفته‌اند که جنایت علیه بشریت نیز محسوب می‌شود و این سیاستی سیستماتیک است که از نکبت 1948 علیه آنها توسط دشمن صهیونیستی اعمال می‌شود.
از زمان آغاز تجاوز به غزه در 7 اکتبر، دولت نتانیاهو و صهیونیست ها در بیانیه های علنی درباره آوارگی فلسطینی ها از غزه به مصر صحبت کردند.
ناظران معتقدند سناریوی صهیونیستی با آوارگی اجباری فلسطینی ها همچنان وجود دارد و این سناریوی بزرگترین هدف رژیم غاصب صهیونیستی از تجاوز به غزه است.
ناظران بر این باورند که علیرغم وجود بسیاری از اهداف اعلام شده رژیم صهیونیستی که رهبران نظامی آن روز و شب از آن صحبت می کنند، هدف پنهانی که همیشه به آن اشاره نمی کنند، آوارگی اجباری گسترده فلسطینیان است، نه تنها از غزه اما از کرانه باختری نیز است.
تحلیلگران بر این باورند که اقدامات رژیم صهیونیستی در زمین، از جمله بمباران و نابودی تمامی لوازم زندگی، تنها به یک گزینه منتهی می‌شود و آن سوق دادن فلسطینی‌های غزه به سمت مرزهای مصر و مجبور کردن آنها به خروج اجباری یا ترک آن است وداوطلبانه، در جستجوی زندگی است.
کارشناسان نظامی همچنین بر این باورند که عملیات نظامی که در جنوب نوار غزه شدیدتر شده است، ادامه فشار نهاد غاصب به سمت سناریوی جابجایی اجباری جمعیت غزه به سمت سینای مصر را تایید می کند.
ارتش دشمن صهیونیستی در بخشی از عملیات نظامی خود در جنوب غزه، پیشتر از ساکنان خان یونس خواسته بود به سمت شهر رفح در مرز مصر حرکت کنند.
تعدادی از تحلیلگران فلسطینی معتقدند که رژیم صهیونیستی به دنبال این است که سناریوی جابجایی را به یک واقعیت تبدیل کند، به این معنی که شرایطی را ایجاد می کند که تمام جنبه های زندگی در غزه را از بین می برد، و سپس همزمان جمعیت را به یک سمت، به سمت مرز مصر سوق می دهد. به طوری که آنها برای ایجاد یک بحران انسانی در مرز، نوعی فشار بر طرف مصری ایجاد می کنند که ممکن است در نهایت به آنها اجازه ورود تحت فشار انسانی را بدهد.
از آنجایی که ایده جابجایی اجباری فلسطینیان غزه از سوی مقامات صهیونیست مطرح شد، با آغاز تجاوز به غزه، با رد آمریکا و نیز رد مصر و اردن مواجه شد.
منابع فلسطینی علیرغم رد اعلام شده آمریکا از طرح های صهیونیست ها برای جابجایی اجباری فلسطینی های غزه، جدی بودن این رد را زیر سوال می برند و آن را نوعی تقسیم نقش ها می دانند و هدف آن را در درجه اول بیهوش کردن طرف های عربی و بیهوش کردن طرف های عربی می دانند و مردم را مشغول صحبت کردن در مورد آن کنید تا به نهاد غاصب فرصتی داده شود تا عملیات نظامی و در نهایت آوارگی خود را تکمیل کند.
طرح‌های دشمن صهیونیستی برای آوارگی شهروندان دره اردن و تحمیل حاکمیت کامل بر آنها چیز جدیدی نیست و ریشه آن به آغاز اشغال دره اردن در پنج دهه پیش و از طریق پروژه‌های بزرگ استعماری، برجسته‌ترین طرح‌های استعماری برمی‌گردد که پروژه آلون بود که به سال 1968 برمی گردد.
مقامات دشمن صهیونیستی اکثریت اراضی دره اردن را تصرف کردند و بهانه‌های مختلفی از جمله: اراضی دولتی، ذخایر طبیعی، مناطق تیراندازی و نام‌های دیگری که در نهایت مالکان زمین را از آن محروم می‌کنند و در اختیار مردم شهرک مشينان قرار می‌دهند.
دولت دشمن صهیونیستی به رهبری نتانیاهو از مراحل تصویب مخفیانه طرح های الحاق و جابجایی به سمت اعلام این موضوع حرکت کرد و این موضوع در کنفرانس مطبوعاتی نتانیاهو در ابتدای ماه جاری درباره جنگ نابودی روشن شد و علیه مردم فلسطین در نوار غزه مبارزه می کند.
آنچه قابل توجه است این است که نتانیاهو هنگام ارائه نقشه فلسطین، کرانه باختری را حذف کرد، که تحلیلگران پیش بینی شکل مرحله بعدی آوارگی فلسطینی ها و الحاق کرانه باختری را اولین مناطقی دانستند که مقدمات آن آغاز شد کوهپایه‌های شرقی و دره اردن بودند، جایی که داده‌های کمیسیون مقاومت دیوار و شهرک‌سازی نشان می‌دهد که 27 مرکز جمعیتی در کرانه باختری از آغاز تجاوز به غزه در اکتبر 2023 تا کنون تحت تهدید سلاح به دلیل خشونت استعمارگران و آواره شده‌اند.عفو بین الملل در سالگرد نکبت در بیانیه ای اعلام کرد: آوارگی اجباری مداوم نزدیک به دو میلیون فلسطینی و تخریب همه جانبه اموال غیرنظامی و زیرساخت های غیرنظامی در نوار غزه اشغالی، سوابق وحشتناک رژیم صهیونیستی در آوارگی فلسطینیان را برجسته می کند. و امتناع مستمر آنها از احترام به حق بازگشت به کشور در طول 76 سال گذشته، با اشاره به اینکه این سالگرد آوارگی بیش از 800 هزار فلسطینی پس از تأسیس نهاد غاصب در سال 1948 است.
دشمن صهیونیستی همزمان با تشدید عملیات زمینی و هوایی خود در این منطقه، بیش از 150 هزار فلسطینی را در ماه های گذشته به زور از رفح در جنوب نوار غزه آواره کرد و جان هزاران نفر را به خطر انداخت و از رسیدن کمک های بشردوستانه لازم به اکثر مردم جلوگیری کرد. به گفته این سازمان، او در طول ماه های گذشته به نوار غزه رحم کرده است.
الحاق کرانه باختری به اشکال مختلفی از جمله تبعید جوامع خاص صورت می گیرد، همانطور که در کوهپایه های شرقی رخ داد وفقیر شدن یا محدودیت جمعیت روستایی و سوق دادن آنها به سمت شهرها.
اریکا جیفارا رُسَس، مدیر تحقیقات و فعالیت‌های جلب حمایت و سیاست‌ها و کمپین‌ها در سازمان عفو بین‌الملل گفت : "نسل‌های متوالی از فلسطینی‌ها در سرتاسر سرزمین‌های اشغالی تحت تأثیر صدمات ناشی از اخراج از سرزمین خود و مصادره اموالشان قرار گرفته‌اند، بدون هیچ امیدی برای بازگشت به خانه‌هایشان، که این موضوع جراحت عمیقی در وجودشان به جا گذاشته است و دیدن صحنه‌های ترسناک (فاجعه) نکبت 1948 که فلسطینی‌ها آن را چنین می‌نامند، بار دیگر تکرار می‌شود، در حالی که تعداد زیادی از فلسطینی‌ها در نوار غزه مجبور به فرار از خانه‌هایشان به‌صورت پیاده به دنبال امنیت هستند، و ارتش دشمن صهیونیستی و مستوطنان حمایت‌شده از سوی رژیم، فلسطینی‌ها را در کرانه باختری از خانه‌هایشان بیرون می‌کنند."
این در حالی است که مجمع عمومی سازمان ملل متحد و شورای امنیت بین‌المللی از رژیم صهیونیستی خواسته‌اند که به تسهیل بازگشت فلسطینیان ادامه دهد، با این حال رژیم صهیونیستی حتی به حق فلسطینیان برای بازگشت نیز اعتراف نکرده است، علیرغم تصمیمات الزامی صادر شده از سوی شورای امنیت بین‌المللی است.
و در اینجا جامعه بین‌المللی باید تمام تلاش خود را برای جلوگیری از آوارگی اجباری بیشتر فلسطینی‌ها به کار گیرد و وضعیت آوارگی دائمی همه فلسطینی‌ها را با توانمندسازی آنها برای اعمال واقعی حق بازگشتشان تغییر دهد همچنین باید آتش‌بس فوری و پایدار در نوار غزه برقرار شود.
