صنعا - سبا - گزارش: جمیل القشم:
در لحظه‌ای که فریاد کودکان زیر آوار چادرها مدفون شده بود و گرسنگی به ابزاری برای نسل‌کشی در برابر دیدگان جهانیان تبدیل شده بود، میادین یمن مملو از فریادهای حمایت شد و توده‌های مردم این تصمیم جسورانه را به گام‌های برگشت‌ناپذیر تبدیل کردند.
صحنه‌ی عظیم مردمی که میادین استان‌ها را فرا گرفت، در پاسخ به فراخوان رهبر انقلاب، آقای عبدالملک بدرالدین الحوثی، صورت گرفت که به وضوح اعلام کرد گزینه‌های تشدید درگیری علیه رژیم صهیونیستی در دست بررسی است و خواستار گشودن بنادر برای عبور یمنی‌ها به سمت جبهه‌های عزت شد و پاسخی برابر با فراخوان و حضوری برابر با مسئولیت‌پذیری.
این راهپیمایی‌ها، بیداری استراتژیکی را در وجدان مردمی که گرسنگیِ در حال نابودیِ مردم غزه را به عنوان اعلام آشکار آغاز رویارویی می‌بینند، تجسم بخشید.
توده‌ها با آگاهی عمیق به عرصه‌های رویارویی گام نهادند، در شعارهای خود جهت‌گیری روشنی داشتند و در حضورشان، ویژگی‌های درگیری واقعی در نبردی بزرگ را نشان می‌دادند که گام‌هایش رو به گسترش بود و به سمت اقدام مستقیمی می‌رفت که بیانگر موضعی سازش‌ناپذیر در مواجهه با نسل‌کشی بود.
این راهپیمایی‌ها نشان‌دهنده‌ی یک تغییر کیفی در ماهیت واکنش مردمی یمن به گرسنگی‌ای بود که علیه مردم غزه اعمال می‌شود و توده‌های مردم تغییر آشکاری از بیان نمادین به آمادگی عملی نشان دادند و تشدید جنایات در نوار غزه را به لزوم گشودن گزینه‌های یمنی‌ها در جبهه‌های مختلف مرتبط دانستند، موضعی که نشان دهنده‌ی آگاهی عمیق از ماهیت وضعیت و الزامات رویارویی است.
سخنرانی رهبر انقلاب با عظمت جنایت همخوانی داشت. ایشان مسیری آینده‌نگر را بر اساس بررسی گزینه‌های تشدید بحران ترسیم کردند، به وضوح خواستار بازگشایی گذرگاه‌های مرزی به روی رزمندگان شدند و گرسنگی در غزه را به مسئولیت ملت برای انجام اقدام مؤثر مرتبط دانستند و این پاسخ با واکنش گسترده مردمی که بیانگر آمادگی واقعی برای حمایت و اجرای این تصمیم بود، تکرار شد.
جمعیت این سخنرانی را به عنوان مرحله جدیدی از تشدید حمایت از غزه تفسیر کردند. آنها با موضعی بالغانه و همگام با لحظه تحول به خیابان‌ها آمدند و آنها شعارهایی را سر دادند که خواستار اقدام بودند، انگیزه تشدید رهبری را تقویت کردند و حمایت مردمی را به عنوان عنصری محوری در تثبیت موقعیت و ایجاد فضای مناسب برای تصمیمی مستقل در چارچوب نبرد بزرگ ملت ارائه دادند.
در میدان‌های راهپیمایی، صحنه سیاسی منسجمی پدیدار شد که در آن خشم با عزم و اراده در هم آمیخته شد و نمادهای آرمان به سطح سلاح‌های اخلاقی ارتقا یافتند وصداها در پشت خطوط مقدم متحد شدند و روحیه مبارزه در شعارهای توده‌ها آشکار بود، که بیانگر آگاهی عمیقی بود مبنی بر اینکه پاسخ مردمی، بازوی مکملی در نبرد جاری برای کرامت در غزه است.
این همزمان با تشدید جنایات در نوار غزه بود که موضع مردمی را ضروری‌تر کرد، جنبش یمنی را در قلب معادله حمایت مستقیم قرار داد و حضور مردم یمن را به عنوان یک بازیگر مؤثر در عرصه سیاسی عرب تثبیت کرد، بازیگری که قادر به بسیج جهت‌گیری‌های عمل و توازن پاسخ است و واجد شرایط است که در زمان مناسب عواقب تصمیم را بر عهده بگیرد.
این موضع مردمی، بیانگر حالتی از همسویی پیشرفته بود که از ابراز احساسات فراتر رفته و به سمت حمایت از گزینه‌های سیاسی و نظامی موجود تغییر جهت می‌داد و این موضع با محتوای گفتمان رهبری سازگار بود و آن را به عنصری تقویت‌کننده برای این تصمیم تبدیل کرده و راه را برای اجرای آن هموار می‌کرد. همچنین تأیید می‌کند که توده‌ها پایه محکمی برای هرگونه گام بعدی در نبرد تشدید اوضاع تشکیل می‌دهند.
حضور عمومی بیانگر موضع قاطعی بود که قحطی در غزه را یک جنایت جنگی تمام عیار و نیازمند اقدام فوری می‌داند. جمعیت حاضر، دیدگاه روشنی را منعکس کردند مبنی بر اینکه واکنش یمنی‌ها در مواجهه با فروپاشی اخلاقی منطقه‌ای و بین‌المللی، یک ضرورت استراتژیک است.
بیانیه صادر شده توسط راهپیمایان، شرح دقیقی از این جنایت ارائه داد، مسئولان مستقیم آن را مشخص کرد و رژیم آمریکایی-صهیونیستی را مسئول کامل پیامدهای سیاسی و انسانی آن دانست. این بیانیه، گرسنگی و نسل‌کشی را با توجه به آشکار شدن پوشش بشردوستانه و فروپاشی سیستم‌های مدافع حقوق بشر، ابزارهای سیستماتیک مورد استفاده نیروهای متجاوز دانست.
بندهای بیانیه با صدای میدانی همخوانی داشت و گفتمان سیاسی را با عمل مردمی پیوند می‌داد. این بیانیه تأکید می‌کرد که توده مردم از روی حس ایمان، در پاسخ به وظیفه دینی و در تعهد عملی به گزینه جهاد به میدان آمده‌اند. همچنین بر موضع ایدئولوژیکی که غزه را به بزرگترین نبرد ملت پیوند می‌دهد، تأکید مجدد می‌کرد.
واکنش جمعیت به بیانیه این مرحله، تأیید کامل اعتقاد به مسیر اعلام‌شده‌ی اقدام و تأیید آمادگی برای تحمل عواقب هرگونه تشدید اوضاع در چارچوب گزینه‌های پاسخ را در بر داشت. توده‌های مردم، حکمی عملی به رهبری دادند تا رویارویی با دشمن را به شیوه‌ای سازگار با الزامات شرایط و با وفاداری به بی‌عدالتی جاری در غزه مدیریت کند.
با تکامل این رویداد، اهمیت راهپیمایی‌ها گسترش یافت و به ابزاری برای فشار مردمی داخلی و خارجی تبدیل شد و جایگاه سیاسی جدیدی را ایجاد کرد که از هنجارهای سنتی برای پرداختن به مسائل اصلی فراتر می‌رود. این الگو، یمن را به عنوان کشوری با چشم‌انداز پایدار، آمادگی پیشرفته، جهت‌گیری روشن و موضع منسجم معرفی می‌کند.
نقشه سیاسی ترسیم شده توسط راهپیمایی‌ها، مردم یمن را در قلب رویارویی قرار داد و تصمیم‌گیری مردمی را به عنوان عنصری مؤثر در نبرد احیا کرد و موجودیت صهیونیستی را با واقعیت جدیدی روبرو ساخت که در آن توده‌ها از حوزه فشار اخلاقی به سطح اقدام سیاسی به موازات میدان نبرد پیشروی می‌کنند.
نمودار موقعیت یمن شاهد تشدید منسجمی است که نبرد را از عرصه حمایتی به عرصه مشارکت کامل تغییر می‌دهد. این ثابت می‌کند که گزینه‌های پاسخ به بخشی از استراتژی یمنی‌ها برای مدیریت نبرد آزادسازی تبدیل شده است و زمان رضایت از حمایت اخلاقی، که به عرصه‌های روشن و پرچم‌های ثابت تبدیل شده است، دیگر گذشته است.