غزه – سبأ:
«پسرم با کفشی بدون زیره برای گرفتن کمک می‌رود و من برایش باقی‌مانده لباس‌های قدیمی‌اش را وصله می‌زنم»؛ این را «صباح ابراهیم»، مادر پنج کودک که در چادری در غرب شهر غزه زندگی می‌کند، می‌گوید. خانه‌شان در محله شجاعیه توسط رژیم صهیونیستی ویران شده است.
او با حسرت ادامه می‌دهد: «ما دنبال چیز تازه‌ای نیستیم؛ فقط چیزی می‌خواهیم که بدنمان را بپوشاند.»
در نوار غزه، رنج مردم دیگر فقط به بمباران و گرسنگی محدود نمی‌شود، بلکه تا حد نبود پوشاک هم پیش رفته است.
از زمان آغاز تجاوز اسرائیل به غزه در اکتبر 2023 و جلوگیری از ورود لباس و کفش، پوشاک به رؤیایی دوردست تبدیل شده و کفش به کالایی تجملی و نایاب. محاصره‌ای که دشمن اسرائیلی تحمیل کرده، مردم نوار غزه را از همه‌چیز محروم کرده و زندگی‌شان را به معنای واقعی، به محرومیت مطلق کشانده است.
«زیاد عبدالفتاح»، که پیش‌تر در یک کارگاه خیاطی کار می‌کرده، به وب‌سایت "فلسطین آنلاین" می‌گوید:
«لباس‌های بچه‌هایم پاره است. تا دو ماه دیگر سرما می‌رسد و نمی‌دانم چطور از آن‌ها محافظت کنم؛ نه از سرما، نه از نگاه مردم.»
او سعی کرده با پارچه‌های کمک‌رسانی برایشان لباس بدوزد، اما بی‌فایده بوده: «حتی نخ و سوزن هم دیگر از توان من خارج است.»
در بازار، اگر چیزی باشد، فقط تکه‌پارچه‌های قدیمی و بی‌کیفیت به قیمتی فراتر از توان مردم عرضه می‌شود. زیاد می‌افزاید: «چه کسی 40 شِکِل برای یک لباس پاره پرداخت می‌کند؟ مردمی که به‌زور غذا پیدا می‌کنند؟»
«رنا سعید»، آواره‌ای دیگر، می‌گوید بیش از یک سال است که همان لباس‌ها را می‌پوشد:
«برق و آب قطع شده. لباس‌هایمان کثیف است و نمی‌توانیم آن‌ها را بشوییم. با پتوهای پاره پاهایمان را می‌پوشانیم و کفش‌های فرسوده تنها وسیله راه‌رفتنمان هستند.»
اما رنج کودکان دردناک‌تر است. «خالد حماده» ۱۱ ساله اکنون پابرهنه است؛ چون کفش قدیمی‌اش برایش کوچک شده. مادرش می‌گوید:
«پایش را با نایلون می‌پیچم، گاهی هم رهایش می‌کنم پابرهنه برود. کسی اینجا چیزی ندارد.»
«احمد شاهین»، صاحب مغازه‌ای که ماه‌هاست تعطیل است، می‌گوید:
«حتی کسانی که پول دارند، به غذا فکر می‌کنند نه به پارچه. کرامت به کالایی لوکس تبدیل شده و پوشاک، مطالبه‌ای غیرممکن در سایه جنگ و محاصره.»
«رنا درویش»، مادر سه کودک، جلوی چادر کوچکش نشسته و می‌گوید:
«بچه‌هایمان پابرهنه‌اند. بله، به غذا نیاز داریم، ولی به پوشش هم نیاز داریم... امروز درگیر جنگی برای حفظ کرامت هستیم.»
نهادهای حقوق بشری خواستار اجازه فوری برای ورود لباس و کفش به غزه شده‌اند و تأکید کرده‌اند که جلوگیری از ورود آن‌ها نه فقط محاصره، بلکه مجازات جمعی‌ای است که باقی‌مانده انسانیت را در غزه نابود می‌کند.